Idea Święta Muzyki

Święto Muzyki (fr. Fête de la Musique | ang. World Music Day) to cykliczna impreza odbywająca się na całym świecie 21 czerwca, pierwszego dnia lata. Wymyślona została w roku 1981 przez Marcela Landowskiego, francuskiego kompozytora polskiego pochodzenia, i spopularyzowana przez Maurice Fleuret'a i Jack Lang'a, ówczesnego ministra kultury Francji. Impreza miała swoją premierę nad Sekwaną 21 czerwca 1982 roku. Wtedy właśnie Jack Lang, w nagłośnionym medialnie wystąpieniu, zaprosił wszystkich Francuzów do wyjścia z muzyką w przestrzeń publiczną. Od tamtego czasu ta masowa manifestacja na cześć muzyki notowała rosnący sukces. Święto to, organizowane początkowo tylko we Francji, stało się dziś znaczącym, europejskim wydarzeniem artystycznym. Każdego roku instytucje muzyczne - filharmonie, opery, teatry muzyczne, szkoły muzyczne, kluby muzyczne, ośrodki kultury, organizacje pozarządowe, puby, kawiarnie, jak również prywatne osoby na całym świecie, organizują w czerwcu ogólnodostępne koncerty. Dzień 21 czerwca został wybrany, gdyż jest to pierwszy dzień lata oraz czas przesilenia letniego (najkrótsza noc roku).

Oryginalna nazwa w języku francuskim, "Fête de la Musique" (czyt: [fet dela mjuzik]) jest grą słów, homofonem wyrażenia "Faites de la musique!" (pl. Róbcie muzykę!), które stało się przewodnim zawołaniem do uczestnictwa w imprezie.

Święto Muzyki ma na celu promocję muzyki w dwojaki sposób:
• zgodnie ze swoim oryginalnym hasłem ("Róbcie muzykę!"), zachęca ona muzyków do spontanicznego wyrażenia się na ulicach miast i w miejscach publicznych
• dzięki organizowanym licznym darmowym koncertom i spontanicznym występom amatorów jak i profesjonalistów, daje szerokiej publiczności dostęp do muzyki każdego rodzaju i stylu (muzyka klasyczna, jazz, rock, poezja śpiewana, chór, muzyka elektroniczna, etno itd..)

Muzyka jest tu motywem uniwersalnym, łączącym ludzi w różnym wieku, o różnym pochodzeniu, religii i statusie społecznym. Dziś Święto Muzyki jest już wydarzeniem międzynarodowym, obchodzonym w ponad 300 miastach, 100 krajach i na 5 kontynentach. Dzień 21 czerwca jest jednym z dwóch dni w roku we Francji (poza 31 grudnia), w którym nie obowiązuje "cisza nocna", a muzycy mogą występować spontanicznie na ulicy nie będąc niepokojonymi przez sąsiadów.

Wydarzenie to różni się w zasadniczy sposób od innych imprez kulturalno-muzycznych (koncertów, festiwali itp..). Jest ona bowiem otwartym zaproszeniem wszystkich osób uprawiających muzykę w danej społeczności do wspólnego uczestnictwa i tworzenia obrazu Święta. Skierowana jest zarówno do amatorów jak i tych zajmujących się muzyką zawodowo. Nawołuje do spontanicznego stawienia się w przestrzeni publicznej danego miasta i wyrażenia się muzycznie poprzez darmowe i powszechnie dostępne wystąpienia. Publiczności daje natomiast okazję do nieodpłatnego i swobodnego obcowania z różnorodnymi stylami muzycznymi występującymi wśród danej społeczności. Siłą Święta Muzyki jest to, że nie ma ona jednego epicentrum, ale powstaje w wielu miejscach (tzw. punkty muzyczne) na zasadzie ruchu społecznego i współpracy obywateli (muzyków, publiczności i koordynatorów), z których każdy dokłada swoją "cegiełkę" powodując efekt synergii. Z drugiej strony, nie tworzy nowego ośrodka kultury czy instytucji, ale jednoczy wszystkie, istniejące w danej społeczności ośrodki muzyki, w danym czasie i miejscu, na rzecz wspólnego celu.

To wszystko czyni Święto Muzyki wielkim ruchem społecznym danej społeczności niejako "dla siebie".